ପ୍ରଭାତ ବର୍ଣ୍ଣନା (ରମାକାନ୍ତ ମିଶ୍ର)

‘ଏତେବେଳକୁହେ ମୁଖ ଦିଶିଲାକିଆଜ’ ବୃତ୍ତେ 
କବି:ଗାୟକ ବିଦ୍ୟାଭୂଷଣ ରମାକାନ୍ତ ମିଶ୍ରଶର୍ମ୍ମା

ପ୍ରାଣମିତଣୀରେ ଅନା
                  ହେଲା ସୁପ୍ରଭାତ ।
ମନ୍ଦ ମନ୍ଦ ବହିଲାଣି,
                 ସୁଶୀତଳ ବାତ  ।୦।

ଶିରେ ଟେକି ରଙ୍ଗଚୂଳ,
                ଡାକିଲେ କୁକ୍କୁଟ କୁଳ ।
ଚାଳେ କାକ ଡାଳେ ପିକ,
                ଗାଇଲେଣି ଗୀତ ।୧।

ଅପସରି ଯାଏ ତମ,
            ପ୍ରାଚୀଭାଗେ ମନୋରମ । 
ସୁରଙ୍ଗ ଅଂଶୁ ଅଜାଡି,
           ଉଦେ ଦିନନାଥ ।୨।

ଫୁଟିଲେ ଜଳେ କମଳ,
           ଯୁଟିଲେଣି ଅଳି ଦଳ ।
ରଟିଲେଣି ବେଦମନ୍ତ୍ର,
           ଉଚ୍ଚେ ଦ୍ୱିଜବ୍ରାତ ।୩।

ଶମ୍ଭୁଆଳେ କମ୍ବୁ ଧ୍ଵନି,
          ଘନ ଘନ ଶୁଭିଲାଣି ।
ଜଳଘାଟେ କୁଳବଧୂ ,
          ହେଲେଣି ଏକତ୍ର ।୪।

ସଜାଡି ହଳ ଲଙ୍ଗଳ,
        ଗଲେଣି କୃଷକ କୁଳ ।
ଗାଏ ପ୍ରଭାତ ମଙ୍ଗଳ,
       ମିଶ୍ର ରମାକାନ୍ତ ।୫।